Landslide ( aardverschuiving )
Blijf op de hoogte en volg Rob
03 Juni 2017 | Spanje, San Juan de Ortega
De ochtend begon weer vroeg. Twas nog donker maar ook regen. In ieder geval niet heet. Ipv wijngaarden nu witte velden. De onschuldig ogende klaprozen worden ook wel papaverplant genoemd waar opium van gemaakt wordt. In Spanje wordt dit legaal geteeld.
Een schoen op een Camino wegwijzer (zie foto) zie je wel vaker, maar aan een electriciteitskabel is wel heel creatief (zie foto).
Het was een regendag vandaag. Mooi excuse om lekker te gaan ontbijten in een bar / restaurant. Het jonge Ierse stel kwam voorbij waarmee ik al vaker de herberg had gedeeld. Zij stonden met regenkleding in de opening van de deur. Hij zei: "Rob see you in Villafrance". Ik zei: "ok, I will follow". Daarna besefte ik dat "I will follow" een titelsong van de ierse band U2 is, dus dat zullen ze best begrepen hebben. Toen dacht ik, oh God, hoever zal dat wel niet zijn. Nadat ik t opgezocht had was t 25 km, dat was te doen.
Bij een volgende koffie stop werden we verwelkomt door een enthousiaste jonge hond. En ja hoor weer kruizen onze wegen: Canadees Thomas (zie foto). Ik heb ook even gespeeld met het hondje en gelukkig had ik handschoenen aan (die ik gebruik voor m'n stokken). Later kwam Maria binnen die was gebeten in haar arm. Ik heb gevraagd aan baas of hond ingeënt was, en gelukkig was dat zo. De Camino is inderdaad "enjoying and suffering at the same time".
Eenmaal in Villafrance was het droog. Ik voelde me superfit en ik dacht aan t Ierse stel die hier zouden stoppen. Maar ook aan doorgaan, moedig begon ik aan de volgende etappe. Ik zag geen pelgrims meer en had muziek opgezet. Toen ik goed naar de tekst van Landslide v Fleedwood Mac luisterde die de zangeres aan haar vader opgedragen had, ging de kraan open. De tekst paste precies in hetgeen ik hier aan t doen was: letterlijk op eigen benen staan:
Well, I've been afraid of changin
Cause I built my life around you
But time makes you bolder
Children get older, oh yes
And I'm getting older too
https://m.youtube.com/watch?v=eK2HAfb3rC0
Dat is dus ook onderdeel vd Camino.
Einde middag kwam ik bij Oasis. Het zijn allemaal kunstwerken v pelgrims midden in t bos, er is zelfs een fb pagina van:
https://m.facebook.com/pg/oasisdelcamino/photos/?ref=page_internal&mt_nav=1
Bij deze houten kabouter (zie foto) moest ik zo aan Chrissie denken die als peuter kabouter paaltjes knuffelde. Vindt je deze niet onuitstaanbaar Chris? Nog een selfie gemaakt voor op de Oasis fb pagina.
Ik kwam rond 19:30 aan in een grote herberg. Er was niemand bij de receptie. Het was etenstijd. Toen ik de eetzaal inliep stond er een lange rij voor de opscheptafels. Ik hoorde uit de rij: "Hey Rob you made it". Ik zei: "I told you, I will follow".
Iedereen slaapt hier al in de grote slaapzaal. Ik heb net nog een handwasje gedaan maar verwacht niet dat t morgen droog is. Dan maar weer aan de rugtas hangen.
Ik ga m'n oordoppen in doen.
Een schoen op een Camino wegwijzer (zie foto) zie je wel vaker, maar aan een electriciteitskabel is wel heel creatief (zie foto).
Het was een regendag vandaag. Mooi excuse om lekker te gaan ontbijten in een bar / restaurant. Het jonge Ierse stel kwam voorbij waarmee ik al vaker de herberg had gedeeld. Zij stonden met regenkleding in de opening van de deur. Hij zei: "Rob see you in Villafrance". Ik zei: "ok, I will follow". Daarna besefte ik dat "I will follow" een titelsong van de ierse band U2 is, dus dat zullen ze best begrepen hebben. Toen dacht ik, oh God, hoever zal dat wel niet zijn. Nadat ik t opgezocht had was t 25 km, dat was te doen.
Bij een volgende koffie stop werden we verwelkomt door een enthousiaste jonge hond. En ja hoor weer kruizen onze wegen: Canadees Thomas (zie foto). Ik heb ook even gespeeld met het hondje en gelukkig had ik handschoenen aan (die ik gebruik voor m'n stokken). Later kwam Maria binnen die was gebeten in haar arm. Ik heb gevraagd aan baas of hond ingeënt was, en gelukkig was dat zo. De Camino is inderdaad "enjoying and suffering at the same time".
Eenmaal in Villafrance was het droog. Ik voelde me superfit en ik dacht aan t Ierse stel die hier zouden stoppen. Maar ook aan doorgaan, moedig begon ik aan de volgende etappe. Ik zag geen pelgrims meer en had muziek opgezet. Toen ik goed naar de tekst van Landslide v Fleedwood Mac luisterde die de zangeres aan haar vader opgedragen had, ging de kraan open. De tekst paste precies in hetgeen ik hier aan t doen was: letterlijk op eigen benen staan:
Well, I've been afraid of changin
Cause I built my life around you
But time makes you bolder
Children get older, oh yes
And I'm getting older too
https://m.youtube.com/watch?v=eK2HAfb3rC0
Dat is dus ook onderdeel vd Camino.
Einde middag kwam ik bij Oasis. Het zijn allemaal kunstwerken v pelgrims midden in t bos, er is zelfs een fb pagina van:
https://m.facebook.com/pg/oasisdelcamino/photos/?ref=page_internal&mt_nav=1
Bij deze houten kabouter (zie foto) moest ik zo aan Chrissie denken die als peuter kabouter paaltjes knuffelde. Vindt je deze niet onuitstaanbaar Chris? Nog een selfie gemaakt voor op de Oasis fb pagina.
Ik kwam rond 19:30 aan in een grote herberg. Er was niemand bij de receptie. Het was etenstijd. Toen ik de eetzaal inliep stond er een lange rij voor de opscheptafels. Ik hoorde uit de rij: "Hey Rob you made it". Ik zei: "I told you, I will follow".
Iedereen slaapt hier al in de grote slaapzaal. Ik heb net nog een handwasje gedaan maar verwacht niet dat t morgen droog is. Dan maar weer aan de rugtas hangen.
Ik ga m'n oordoppen in doen.
-
04 Juni 2017 - 07:29
Gonny En Henk:
Dag Rob , wat een mooie foto's maar die papavers worden ook hier in Groningen geteeld het zaad wordt gebruikt voor de bakkers om op het brood te verwerken dat heet dan maanzaad . Bij mooie muziek die je herinneringen geeft mag de kraan open dat is heel goed .
Groetjes . -
04 Juni 2017 - 07:33
Gonny En Henk :
Ha Rob toch nog weer de foto bekeken hij is nogal donker maar ja hoor ik zag de kip de 2de kon ik niet ontdekken .
Gonny -
04 Juni 2017 - 19:52
Ria:
Je hebt alle verschillende weersomstandigheden lees ik, bekend van deze tocht. Bijzonder dat je steeds weer bekende mensen tegen komt, de ontmoetingen en weer je eigen pad gaan. En ja, ook de emoties komen, dan kan niet anders , is ook mooi. Wat er is krijgt ruimte door alleen maar van van A naar B te gaan. Ik wens je mooie dagen Buen Camino. Groet Ria -
04 Juni 2017 - 20:04
Rob Nugteren:
Dat zeg je mooi Ria, wat er is krijgt ruimte dat herken ik. Kben erg dankbaar voor deze ervaring. Wat leuk dat je mee leest, ik zal je vorige bericht ook beantwoorden.
Groet Rob -
04 Juni 2017 - 20:08
Rob Nugteren:
Hoi tante Gon, dat wist ik niet van papaver. Opium op brood
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
