Hoe meer zolen hoe meer pijn

Vandaag 28 km verder, nu 363 gelopen. Vanochtend kwam ik erachter dat de originele zolen nog in m'n wandelschoenen zaten. Omdat ik steunzolen heb zijn deze overbodig. Wat een verlichting, mijn tenen hadden meer ruimte en de pijn vd blaren was direct weg. De hele dag pijnloos gelopen. Mooi op tijd, na bijna een halve Camino, zou dochter Chrissie zeggen. Ik weet nu wel iets om te verbranden in Santiago: m'n zolen.

De stop voor koffie was bij een herberg in Boadilla del Camino. De eigenaar is kunstenaar en kok. Wat een prachtige tuin met prachtige stalen beelden en een beschilderde muur (leek wel op Berlijnse muur). Zie foto. In hetzelfde dorp zaten weer een partij ooievaars gezinnen. 1 ooievaar vloog uit en kwam weet terug, wat een mooi gezicht.

De hele dag met Maria gelopen, ze heeft haar boekje bijdehand zodat we niets konden overslaan. We kwamen in een prachtige kathedraal in Fromista, die laat in de vorige eeuw herstelt is (zie foto).

We hebben de route langs de rivier genomen en we haalde 2 Spaanse dames in. Ze spraken goed Engels. Ze zijn docent op de universiteit in Burgos en wonen dichtbij de Camino. 1 van de dames had 7 jonge kinderen en ging ook weleens een dagje wandelen op de Camino met het hele gezin (baby in de buggy). Haar kinderen vinden t geweldig. Vandaag had ze niet verteld dat ze alleen ging, anders hadden al haar kinderen meegewild. Misschien wel vergelijkbaar met een dagje Scheveningen bij ons.

De dames hebben ons veel over Spanje verteld. Ook dat de Spaanse politie ingehuurd wordt in andere Europese landen voor de strijd terrorisme. Spaanse politie heeft heel veel ervaring opgedaan door Baskische tereurbeweging ETA. En dat ze zich daarom veilig voelen in Spanje.

Het werd warm einde van de middag. En wie kwamen we in de Herberg tegen: de Oostenrijker. Ik heb de was gedaan en daarna met z'n 3'en gaan eten. De Oostenrijker liet prachtige foto's zien van zijn lange Camino o.a. van Le Plue in Frankrijk.

Morgen 5:00 op ivm hitte.