Riem gedoneerd

Vandaag om 5:15 op pad. In de herberg waren er ook al een paar opgestaan waaronder Johannes en een blonde jonge vrouw. Ze zei vriendgelijk goeie morgen. T was nog aarde donker ook door de bewolking. In de verte flitste het. Besloten om een alternatieve route door de bergen te nemen. Heel mooi.

Bij een cafe gestopt ook omdat het begon te regenen. Even later kwam Johannes binnen en hij bleek samen te lopen met de blonde. Zij stelde zich voor als Ruth en vertelde dat ze uit Ierland komt en in Australie woont. Johannes en ik hadden een gesprek over Nordic Walking stokken. Ik keek Ruth aan en dacht bij mezelf: waar gaat het eigenlijk over, ik wil eigenlijk wel wat meer over jou weten.

Ik wilde hun samenzijn niet verstoren en ben opgestapt. Naast de mooie landschappen, dorpjes en boerderijen met kalfjes (zie foto) kwam er ook een "vogelverschrikker" in beeld. Hij was behoorlijk opgetuigd en als er iets in je rugzak ontbrak kun je t vast wel vinden op of aan de vogelverschrikker. Ik besloot het andersom te doen en heb mijn overbodige riem toevertrouwd (die had hij nog niet). Ik moest wel wat forceren om de riem vast te maken, ivm al die kleren. Toen de riem erop zat, stonden o.a. Johannes en Ruth als toeschouwers te kijken na dit tafereel en moesten er erg om lachen. Zie foto vogelverschrikker.

Daarna kwam er een soort oase in zich in de middle of knowhere met hangmatten, lounge banken, mooie planten, vers fruit, etc (zie foto). Ik zei tegen de eigenaar wat heb je dat mooi gecreëerd. Hij zei dat t Gods werk was en dat hij enkel de uitvoerder was. Er stond een kistje voor donaties en je mocht zelf in je paspoort stempelen. De stempel bestond uit een rood hart met de letters "La Casa de Los Dioses". Johannes en Ruth waren er ook. Ik vroeg Ruth wat de tekst betekent, waarop ze zei "the house of God". Ik zei whauh, jij kent Spaans. Ze zei: een klein beetje. Ik zeg nou voor deze test ben je geslaagd. Het viel me op dat ze een aanstekelijke lach heeft. Dat was een mooi moment om een compassiekaartje te geven. Ik vertrok wat later dan Johannes en Ruth en ging nog even rechtsomkeert om de eigenaar van de Oase een compassiekaartje te geven, dit kon hij wel waarderen.

Daarna kwam een uitkijktoren in beeld met Michelangelo's achtig schilderwerk. Er in geklommen en even van uitzicht genoten (zie foto).

Voor Astorga was een artiest aan t gitaar spelen tijdens zijn performance draaide hij met regelmaat z'n Spaanse gitaar 360 graden om. Maak daar maar eens een foto van.

Toen kwam ik een fabriek tegen die me deed denken aan van Delft koekjes (zie foto). Door het raam kon ik ook een foto maken van heel veel caketjes. Astorga staat bekend om chocolade en "mantecadas" (caketjes). Kennelijk worden die in deze fabriek gemaakt.

Op een rustig terrasje zat de Oostenrijker met z'n sandalen. Hij zat er doorheen, had weer 2 nieuwe blaren en wilde nu wel een keer naar huis. Maar z'n vrouw had gezegd nu wil ik je niet meer zien totdat je in Santiago bent geweest. Hij was tussen de lange reis door nog weleens naar huis geweest omdat er weer wat met z'n schoenen loos was.

In Astorga genoten van de enorme imposante kathedraal "Santa Maria" die opgebouwd was op fundering van een Romeinse kathedraal. Met een koptelefoon (zelfs in t Nederlands) de prachtige buitengevel, altaar, koor, etc bewonderd. Zie foto's.

Naast de kathedraal stond een prachtig paleis (Palicio Episcopal) wat nooit is gebruikt als paleis. Nu was het een museum over de geschiedenis van de Camino.

Nadat ik een kaart voor m'n moeder op de post gedaan had ben ik de stad uitgelopen en aan de andere kant vd weg liep een vermoeide Sigrid (de Camino vriendin van Maria). Toen begon t serieus te onweren. Nadat ik me omgekleed had wist ik niet wat ik zag: pelgrims schuilden onder grote bomen. Ook Sigrid was nog net niet de boom aan t knuffelen. Ik vroeg haar of dat wel verstandig was maar t comfort was toch even belangrijker.

Bij de herberg gezellig met de bekende Brazilianen geborreld die helemaal los gingen met Google translate. Na de 3e bierpul kreeg Google translate er wel wat moeite mee. Gegeten met Sigrid en Tineke (een Nederlandse dame van 60).

Morgen weer vroeg op ivm hitte.