Kruistocht
Blijf op de hoogte en volg Rob
14 Juni 2017 | Spanje, Folgoso del Monte
Vanochtend opgestaan nadat ik de eerste hoorde opstaan. Uiteindelijk was dat niet heel vroeg en was ik om 7:00 pas op pad. Iedereen die ik sprak wilde vandaag niet het hoogste punt van de etappe over ivm hitte en steile afdaling. Ook de Oostenrijker vond dit niet zo'n goed idee. Vroeger werd het hoogste punt gevreesd door wolven en bandieten, het lijkt wel of er niets veranderd is.
Onderweg heb ik nog een roofvogel geaaid die onder controle gehouden werd door een Spanjaard, verkleed in Romeinse leger kledij. Hij deed dit werk normaal gesproken voor kindjes met kanker in ziekenhuizen (wat bijzonder).
Vanwege de drukte (ook starters uit Astorga) ben ik ook maar gaan reserveren. Toen ik bij herberg aankwam was het 14:00 en er was wat bewolking (verkoeling dus). Ik besloot de reservering te annuleren en verder te lopen.
Toen ik weer onderweg was zag ik dat Susan gebeld had. Ik belde direct terug en ze vertelde heel blij dat ze geslaagd is voor Havo met hele goed cijfers. Wat een prestatie van haar en dat ook nog samen met het Ghana project, werk bij de Bakker, piano(les) en uitvoeringen.
Even verderop "m'n steentje bijgedragen" bij het "Cruz de ferro" op het hoogste punt vd Camino. Vroeger moesten criminelen de Camino lopen met een zware steen die ze hier eindelijk konden afleggen. Symbool om de ballast op de ziel te verlichten. Ik heb 2 steentjes meegenomen uit Nederland (zoals het hoort). Eén steentje voor mijn vader en één voor mijzelf. Het steentje van m'n vader in een afsluitbaar plastic zakje gedaan met een kaartje erbij. Nadat ik "in memoriam" tekst over m'n vader erop geschreven had.
Het kaartje opgehangen aan het kruis met Nepalese gebedsvlaggetjes die ik tussen de middag kreeg van een Nederlands stel uit Egmond (Marijke en Jelle). Marijke en Jelle waren er ook en zij heeft ook de foto gemaakt. Wat een mooie timing om hier in alle rust bij stil te staan. Misschien heeft m'n vader ook een astraal steentje bijgedragen aan deze etappe, wie zal het zeggen. M'n eigen steentje wil ik ergens anders loslaten.
Het laatste stuk was pittig door steile afdaling en grove keien. Wel met mooie vergezichten. Ipv wolven alleen maar slapende honden gezien (zie foto).
De "kruistocht" van 33 km werd beloond met een hyper modern pelgrims hotel met zwembad. Samen gegeten met een Nederlands gezin uit Breda en daarna op de valreep (voor sluitingstijd) nog heerlijk gezwommen en het luxe zwembad.
Onderweg heb ik nog een roofvogel geaaid die onder controle gehouden werd door een Spanjaard, verkleed in Romeinse leger kledij. Hij deed dit werk normaal gesproken voor kindjes met kanker in ziekenhuizen (wat bijzonder).
Vanwege de drukte (ook starters uit Astorga) ben ik ook maar gaan reserveren. Toen ik bij herberg aankwam was het 14:00 en er was wat bewolking (verkoeling dus). Ik besloot de reservering te annuleren en verder te lopen.
Toen ik weer onderweg was zag ik dat Susan gebeld had. Ik belde direct terug en ze vertelde heel blij dat ze geslaagd is voor Havo met hele goed cijfers. Wat een prestatie van haar en dat ook nog samen met het Ghana project, werk bij de Bakker, piano(les) en uitvoeringen.
Even verderop "m'n steentje bijgedragen" bij het "Cruz de ferro" op het hoogste punt vd Camino. Vroeger moesten criminelen de Camino lopen met een zware steen die ze hier eindelijk konden afleggen. Symbool om de ballast op de ziel te verlichten. Ik heb 2 steentjes meegenomen uit Nederland (zoals het hoort). Eén steentje voor mijn vader en één voor mijzelf. Het steentje van m'n vader in een afsluitbaar plastic zakje gedaan met een kaartje erbij. Nadat ik "in memoriam" tekst over m'n vader erop geschreven had.
Het kaartje opgehangen aan het kruis met Nepalese gebedsvlaggetjes die ik tussen de middag kreeg van een Nederlands stel uit Egmond (Marijke en Jelle). Marijke en Jelle waren er ook en zij heeft ook de foto gemaakt. Wat een mooie timing om hier in alle rust bij stil te staan. Misschien heeft m'n vader ook een astraal steentje bijgedragen aan deze etappe, wie zal het zeggen. M'n eigen steentje wil ik ergens anders loslaten.
Het laatste stuk was pittig door steile afdaling en grove keien. Wel met mooie vergezichten. Ipv wolven alleen maar slapende honden gezien (zie foto).
De "kruistocht" van 33 km werd beloond met een hyper modern pelgrims hotel met zwembad. Samen gegeten met een Nederlands gezin uit Breda en daarna op de valreep (voor sluitingstijd) nog heerlijk gezwommen en het luxe zwembad.
-
14 Juni 2017 - 22:36
Alexandra:
Gefeliciteerd met susan !
Echt super goed van haar !
Bijzonder om jou zo te volgen en jou gedachtens mee te beleven
Geniet ervan en sla deze bijzondere ervaring op in je geheugen -
15 Juni 2017 - 07:07
Rob Nugteren:
Hey bedankt, dat is teveel om op te slaan maar blog wordt ook een fotoboek -
15 Juni 2017 - 08:58
Gonny En Henk :
Dag Rob , Fijn dat Susan is geslaagd daar loop je weer een dag op . Heerlijk weer eens een zwembad na zo'n zware tocht . De hond op de foto zit wel aan een ketting maar heeft wel een hok als bescherming tegen alle weersomstandigheden dat zie je niet overal .
Doei liefs van t. Gon -
15 Juni 2017 - 09:04
Gonny :
O ja Rob ik vergat nog te schrijven dat ik gisteren uit Hendrik Ido Ambacht bericht kreeg dat er een kennis uit H.I.A. ook de Camino loopt maar die is de 26ste juni klaar die loopt dus voor je uit zijn naam is Jaap van Beek als je hem nog meemaakt doe hem de groeten .
Gonny -
15 Juni 2017 - 10:06
Rob Nugteren:
Oh wat leuk, kennis op Camino Frances? heb je contact met hem? -
16 Juni 2017 - 10:28
Rob Nugteren:
Ton en Gerda Komen uit HIA, kent Jaap van Beek Dr Schram met z'n vrouw, zijn in april in nl gestart
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
